Çevrimdışı

Moa, MS 1400 yılına kadar Yeni Zelanda’da yaşayan büyük, uçamayan bir kuştu. Bazıları 2,4 milyon yıl önce gezegende ortaya çıkan yaklaşık 11 moa türü vardı. Moa ormanlarda, çalılıklarda, otlaklarda veya denizaltı habitatlarında (türlere bağlı olarak) yaşamıştı. Bu kuşlar, yaklaşık 1000 yıl önce Maori’nin (yerli Polinezya halkı) gelişine kadar Yeni Zelanda’da çok sayıda ve yaygındı. Yoğun habitat tahribatı, kontrolsüz yumurta toplama ve moa’nın öldürülmesi (et ve zıpkın başı, olta kancası, mücevher ve giysi üretimi için) sonucunda moa, ilk insanların gelişinden yaklaşık 200 yıl sonra yok oldu. Köpekler ve sıçanlar gibi yeni yırtıcı türlerin ortaya çıkması, vahşi doğada yumurta ve kuş sayısındaki düşüşü de hızlandırdı.

Moa Kuşu Özellikleri, Hakkında Gerçekler
Moa 12 fit yüksekliğe ve 550 pound ağırlığa ulaşabildi. Gezegende yaşamış en uzun kuşlardan biriydi. Dişiler erkeklerden daha uzun ve ağırdı. Moa’nın on bir türü (altı cinste) vardı. En büyüğü ve en iyi bilineni, 3,6 metre (12 fit) uzunluğa ulaşan ve 230 kilograma (510 pound) kadar çıkan Dinornis cinsiydi.
Moa, kahverengi veya siyah renkli kaba tüylerle kaplıydı.
“Moa” adı, kümes hayvanı anlamına gelen Polinezyaca bir kelimedir.
Moa, küçük başlı, şişman, üçgen gagalı, uzun boyunlu, iri gövdeli ve güçlü bacakları olan devekuşu benzeri bir kuştu.
Mao’nun muhtemelen yatay konumda tutulan çok uzun bir boynu vardı (uzunluğunu vurgulamak için genellikle dik olarak tasvir edilmesine rağmen).
Moa’nın kanatları yoktu (modern uçamayan kuşlar için tipik olan ilkel kanatlar bile yoktu) ve uçamıyordu.
Moa, çok hızlı koşabilen, yerde yaşayan bir kuştu.
Moa bir otoburdu. Diyeti çoğunlukla eğrelti otlarına, lifli dallara ve yapraklara dayanıyordu. Sert bitki örtüsünün yanı sıra moa, yiyeceklerin sindirimini kolaylaştırmak için düzenli olarak düz taşlar ve çakıllar tüketmek zorundaydı.
Haast’ın kartalı ve insanları moa’nın tek doğal düşmanlarıydı. Haast kartalı, moa’nın ortadan kaybolmasından kısa bir süre sonra (yiyecek eksikliğinden dolayı) soyu tükendi. İnsan yerleşimcilerin gelişinden önce, moa’nın tek yırtıcısı devasa Haast kartalıydı. Yeni Zelanda 80 milyon yıldır tecrit edilmişti ve insan gelmeden önce çok az yırtıcıya sahipti, bu da sadece ekosistemlerinin son derece kırılgan olduğu değil, aynı zamanda yerli türlerin insan yırtıcılarla başa çıkmak için yetersiz donanıma sahip olduğu anlamına geliyordu.
Moa güçlü bacaklarını yırtıcılara karşı kendini savunmak için kullanmıştı.
Moa’nın vücut boşluğunun içinde ilmeklenen trakeal halkalarla kaplı çok uzun soluk borusu vardı. Modern kuşlardaki benzer yapı, uzak mesafelerden duyulabilen derin, yankılanan çağrılarla ilişkilidir.
Şimdiye kadar yaklaşık 30 bozulmamış moa yumurtası keşfedildi. Moa türlerinin çoğu, yüzeyinde yarık şeklinde gözeneklere sahip beyaz yumurtalara (veya yayla moa durumunda mavimsi yeşil yumurtalara) sahipti. Moa ilkbahar ve yaz aylarında yerde yuva yapmıştı.
Moa, ilk Avrupalı yerleşimcilerin gelmesinden önce (18. yüzyıl boyunca) yok oldu. Yazılı Maori dili olmaması nedeniyle, Yeni Zelanda’daki fosillerin keşfinden sonra moa’nın hikayesi ortaya çıktı.
Bazı moa fosilleri, iyi korunmuş kasları ve tüyleri (mağaralarda kuru koşullarda ölen kuşlar) ile bulunmuştur.