Feryadımın kor rüzgarı kalsın
Bu hazin sözlere vursun
Duysun dağlar uçsuz yollar varsın
Utansın çöllere dönsün

Kaç mevsim geçti habersiz kim bilir
Kaç gecem döndü uykusuz sabaha
Aşıklar gölgesizdir demlenir
Ne lüzum sensiz bahara
İstemez gönlüm bir tebessüm daha
Dinlemez bağlanır mı anılara


Kimseler bilmez Allah şahittir
Yalnızım yalan dünyada

Geceler ışıksız kaldı kördü
Düşlerim eşiksiz kaldı
Belki çok günah işledi ömrüm
Soldu hep nasipsiz kaldı
Şimdi kıskanır yalnızlar sanki
Sevgim ibadet gibidir
Sana bu son sözüm olsun yarim
Ayrılık aşktan ötedir